Το άρθρο πραγματεύεται την περίπτωση της Ψηφιακής Ιστορίας της Τέχνης και εξετάζει τη συμβολή της στη μεθοδολογική ανανέωση του επιστημονικού πεδίου της παραδοσιακής Ιστορίας της Τέχνης. Αναλύεται ιδιαιτέρως η μέθοδος της ανάλυσης δικτύων (network analysis) ως νέο μεθοδολογικό παράδειγμα εντός της ψηφιακής ιστορίας της τέχνης και σε αντιπαραβολή με τα μεθοδολογικά εργαλεία της παραδοσιακής τεχνο-ιστορικής έρευνας.